मंगळवार, २० ऑक्टोबर, २०२०

पालकांना न्यायदेण्यासाठी " शालेय शुल्क निश्चिती" हाच एकमेव व्यवहार्य मार्ग

अनिर्बंध शुल्क वाढीपासून पालकांना न्याय देण्यासाठी सरकारने खाजगी हॉस्पिटल दर निश्चितीच्या धर्तीवर " शालेय शुल्क निश्चिती" करायलाच हवी ...

 

           सध्या राज्यात विविध ठिकाणी पालक शाळा यांच्यामध्ये शालेय शुल्कावरून वाद सुरु आहेत . एकीकडे टाळेबंदीमुळे आर्थिक उत्पानांवर आलेले निर्बंध तर दुसरीकडे शाळांची मनमानी शुल्कवाढ यामध्ये पालकांचे सॅंडवीच होते आहे . या पार्श्वभूमीवर पालकांच्या वतीने सरकारकडे लाखो पालकांची अनियंत्रित शालेय शुल्क वाढीमुळे होणारी ससेहोलपट त्यावरील सर्वोत्तम उपाय मांडण्यासाठी हा लेखप्रपंच .  

        "प्रिय व्यक्तीच्या  नकारात होकार असतो " असे म्हटले जाते याच धर्तीवर "सरकारच्या होकारात नकार असतो " असे म्हणणे संयुक्तिक ठरावे असे उदाहरण म्हणजे सरकारचा "शुल्क नियंत्रण कायदा " .


विद्यार्थी -पालक सामाजिक संस्थांनी वेळोवेळी शाळांच्या मनमानी शुल्क वाढ विरोधात आवाज उठवल्यानंतर सरकारने 'शुक्क नियंत्रण कायदा' केला . हा कायदा येऊन काही  वर्षे उलटली असली तरी शाळांच्या शुल्क वाढीला कुठलाच पायबंद बसला नाही कारण हा कायदा निर्माण करताना त्याच्या अंमलबजावणीच्या पातळीवर सरकारने 'जाणीवपूर्वकअनेक पळवाटा ठेवल्या कारण असा कायदा करण्याची  सरकारची प्रामाणिक इच्छाच पूर्वीही  नव्हती आजही नाही .



   जिथे एखादा पालक सुद्धा आपल्या पाल्याला त्रास होईल म्हणून शाळेविरुद्ध तक्रार करण्यास धजावत नाही तिथे किमान २५ टक्के पालकांनी एकत्रित येत तक्रार करण्याची कायद्यातील अट शुल्क नियंत्राबाबतीतील सरकारचे बोटचेपे धोरण स्पष्ट करतेअर्थातच याचे प्रमुख कारण म्हणजे लोकप्रतिनिधी ,अधिकाऱ्यांचा बहुतांश खाजगी शाळांत प्रत्यक्ष -अप्रत्यक्ष सहभाग आहे ." मी मारल्यासारखे करतो, तू रडल्यासारखे कर " अशा थाटात सरकार खाजगी शैक्षणिक संस्थांचे संस्थाचालक यांच्यामध्ये 'शुल्क नियंत्रणाबाबत ' नाटक सुरु आहे .

 

        नुकतेच मा . उच्च न्यायालयाने    खाजगी विनाअनुदानीत शाळांना " शुल्क रचनेचा तपशील " देण्याचे  आदेश दिलेले आहेतहि सकारात्मक बाब असली तरी एकुणातच शाळा व्यवस्थापन सरकारची  शुल्क नियंत्रणाबाबतची मानसिकता लक्षात घेता प्रत्यक्ष यातून फारसे हाती लागेल असे वाटत नाही कारण कागदी घोडे नाचवत शाळा मॅनेजमेंट आपल्या शुल्काचे समर्थन करतील सरकार त्यावर शिक्कामोर्तब करेल . म्हणजेच पालकांच्या नशिबी शाळा सांगेल तेवढे शुल्क भरणे  याशिवाय अन्य पर्यायच उरणार नाही

शुल्क नियंत्राबाबतची दिशाभूल थांबवा:

      थेट  ‘ नकार देणे' ही कला असली तरी त्यापेक्षा 'होकार' देऊन देखील काहीच करणे ही कला जास्त कुशलतेची असते त्यात आपण निपून आहोत हेच शाळा व्यवस्थापन -सरकार युतीने शालेय शुल्क निश्चितीच्या बाबत करून दाखवलेले आहे . या पार्श्वभूमीवर राज्यातील पालकांना अनियंत्रित शुल्क वाढीपासून दिलासा देण्याचा एकमेव पर्याय दृष्टितक्षेपात दिसतो आणि तो म्हणजे  केजी पासून पीजी पर्यंतच्या सर्व स्तरासाठी " शुल्क निश्चिती " करणे . न्यायालयाने तशा प्रकारचे आदेश दिले तरच पालकांना न्याय मिळेल अन्यथा आणखी एक सोपस्कार यापलीकडे फारसा फायदा संभवत नाही .महाराष्ट्रातील लाखो पालकांना खऱ्या अर्थाने न्याय द्यायचा असेल तर " शालेय शुल्क नियंत्रणाऐवजी "शालेय शुल्क निश्चिती" हाच सर्वोत्तम पर्याय ठरतो.  

        आजवरची शुल्क नियंत्रणाबाबत सरकारची वाटचाल पाहता हे  अगदी स्पष्ट पणे दिसते की सरकारला प्रामाणिकपणे पालकांना न्याय द्यायचाच नाही. सरकारची प्रामाणिक इच्छा असती तर ज्या प्रमाने सरकारे खाजगी हॉस्पिटल्स साठी दर निश्चिती केली तशीच  दर निश्चिती थेटपणे सरकारने खाजगी शाळांच्या शुल्काबाबत केली असती . पण सरकारने असे धाडस मात्र कधीच दाखवलेले नाही .

शैक्षणिक संस्था बाबत सरकारच्या बोटचेप्या धोरणामागचे इंगित काय ?

    करोना मुळे सरकारी आरोग्य  व्यवस्थेचे उघडे पडणारे नागडे वास्तव झाकण्यासाठी सरकरने विविध ठिकाणी खाजगी हॉस्पिटल्स मधील बेड ताब्यात घेतले . विविध उपचाराबाबतचे दर निश्चित केले . या नियमांचे उल्लंघन करणाऱ्यावर तातडीने कारवाई केलीअशी तत्परता मात्र लाखो पालकांनी अनेक वेळा आंदोलने करून देखील सरकारने अनिर्बंध शालेय शुल्काबाबत  दाखवलेली  नाही . शालेय शुल्काबाबत "तोंडावर बोट , हाताची घडी " हे धोरण कशाचे द्योतक मानायचे ? जे सरकार खाजगी हॉस्पिटलला थेट हात घालू शकते ते खाजगी शैक्षणिक संस्थात हात घालण्याचे धाडस का दाखवत नाही" ? अनेक प्रकरणात न्यायालयाच्या निर्णयाविरोधात वटहुकूम काढणारे सरकार शाळांच्या शुल्काबाबत मात्र मा . न्यायालयांच्या निर्णयांच्या पडद्याआड का लपते

    सरकारने पालकांच्या पुढील प्रश्नाचे उत्तर द्यावे . ज्या खाजगी हॉस्पिटलला एक रुपयाचीही सरकारी आर्थिक मदत केली जात नाही ,त्या खाजगी हॉस्पिटलची  दर निश्चिती सरकार करू शकते परंतु शैक्षणिक संस्थांना लाख मोलाचे भूखंड नाममात्र दरात देण्यासह विविध प्रकारची प्रत्यक्ष- अप्रत्यक्ष आर्थिक  मदत केली जाते त्या  शाळांची शुल्क निश्चिती सरकार वर्षानुवर्षे  का करू शकत नाही हा खरा महत्त्वाचा प्रश्न आहे?

कमाल शुल्क निश्चित करा :

   शुल्क नियंत्रण कायदा असूनही जर केजीच्या प्रवेशासाठी लाख दीड लाख रुपये भरावे लागत असतील, प्राथमिक वर्गासाठी वर्षाकाठी ६०/७०  हजार फीस भरावी लागत असेल तर अशा कायदा असून नसून काय उपयोगाचा? प्रतिवर्षी ज्या प्रमाणांत शुल्क वाढ होताना दिसत आहे ते पाहताशुल्क नियंत्रण " हा सरकारने आणलेला कायदा  अद्यापपर्यंत तरी शुद्ध फसवणूक ठरते आहेसरकारने शुल्क  नियंत्रण कायदा आणून देखील राज्यातील एकाही शाळेची शुल्क  नियंत्रणात  राहिलेले नाही. यावरून सरकारला शाळांचे शुल्क नियंत्रण करायचेच नाही हेच सिद्ध होते. ️ महाराष्ट्रातील लाखो पालकांना, विद्यार्थ्यांना खऱ्या अर्थाने न्याय देण्याची सरकारची प्रामाणिक भावना असेल तर सरकारने खाजगी हॉस्पिटल चे ज्या प्रमाणे विविध प्रकारचे शुल्क निश्चित केले त्याचप्रमाणे राज्यातील प्राथमिक, माध्यमिक, उच्च माध्यमिक , पदवी पदव्युत्तर  वर्गांचे शुल्क निश्चित करावेत.

   रकार शिक्षण विभागातील अधिकारी हे आपल्या हातातील बाहुले आहेत त्यांना नाचवण्याची कळसूत्री आपल्या हातात आहे या अविर्भावात खाजगी संस्था या सरकारला शुल्क नियंत्रणाबाबत हस्तक्षेप करण्याचा  अधिकारच नाही असे सातत्याने सांगत आहेत .हा  संस्थाचालकांचा  दावा रास्त असेल तर खाजगी हॉस्पिटल्स ची दर निश्चिती बेकायदा ठरते . यासाठी न्यायालयाने सरकारला दंड करावा . रुग्णहितासाठी खाजगी हॉस्पिटल्सची दर निश्चिती कायदेशीर वाटत असेल तर न्यायालयाने याच धर्तीवर शाळांची शुल्कनिश्चिती  करण्याचे आदेश द्यावेत .

         शिक्षण देण्यासाठी आवश्यक मूलभूत गोष्टी जसे वर्ग , बेंच , फळा /प्रोजेक्टर , प्रयोगशाळाशिक्षक , शिक्षकेत्तर कर्मचारी ,सुरक्षा व्यवस्था , बस व्यवस्था ,ग्रंथालय हे लक्षात घेत त्या त्या वर्गासाठीचे "कमाल शुल्क " निश्चित करावेतस्विमिंग पूल सारख्या सुविधा ऐच्छिक असाव्यात . त्याच बरोबर ठरवलेले शुल्क 'मासिक ' पद्धतीने भरण्याची सुविधा देणे देखील अनिवार्य करावे . कमाल शुल्क ठरवताना "एकूण आवश्यक खर्च अधिक १० % डेव्हलपमेंट फंड भागिले एकूण विद्यार्थी " या सूत्राचा अवलंब करावा . शालेय खर्चाचा तपशील पालकांसाठी संकेतस्थळावर उपलब्ध करणे कायद्याने बंधनकारक असावेशैक्षणिक संस्थात आर्थिक पारदर्शकता येण्यासाठी सर्व शैक्षणिक संस्थांना आपला आर्थिक लेखाजोखा पब्लिक डोमेनवर टाकण्याची सक्ती असायलाच हवी .

सुधीर लक्ष्मीकांत दाणी , संपर्क : ९८६९२२६२७२ danisudhir@gmail.com 

गुरुवार, १५ ऑक्टोबर, २०२०

शिक्षणाप्रती सरकारची असंवेदनशीलता सर्वाधिक घातक

 

                जमिनीवरील वास्तवाला नाकारत स्वप्न रंजनाच्या दुनियेत नागरिकांना झुलवत ठेवणे हा भारतीय लोकप्रतिनिधी व लोकशाही व्यवस्थेतील यंत्रणांना जडलेला छंद आहे असे म्हटले तर अतिशयोक्तीचे ठरणार नाही. यासंदर्भातील प्रातिनिधिक उदाहरण म्हणजे "डिजिटल इंडिया" "महासत्ता भारत" ही दिवस्वप्ने  होत. 

      करोनाने महासत्तेचे स्वप्न पाहणाऱ्या देशातील आरोग्य व्यवस्थेसह अन्य अनेक पायाभूत सुविधांच्या दर्जाहीन तेचा "आरसा" देशासमोर ठेवला आहे.

      लोकप्रतिनिधी म्हणून २०/३० वर्षे काम करणाऱ्या , आमचा जिल्हा विकासात अग्रेसर आहे अशी दवंडी पिटणाऱ्या नेत्यांना करोनाच्या उपचारासाठी आपला विकसित जिल्हा सोडून थेट मुंबई गाठावी लागली. जिल्हा जिल्ह्यातील विकासाचे पितळ उघडे पडले.   

     डिजिटल इंडिया बाबत जमिनीवरील वास्तव काय आहे हे विद्यापीठांच्या परीक्षा गोंधळाने सुस्पष्टपणे दाखवून दिलेले आहे. दिडशे वर्षाची परंपरा असणाऱ्या मुंबई विद्यापीठाची ऑनलाइन पद्धतीने परीक्षा घेण्यात उडालेल्या भंबेरी ने  देशाची 'आर्थिक राजधानी' अशी बिरुदावली मिरवणाऱ्या 'आंतरराष्ट्रीय  शहराचे ' डिजिटल इंडिया साठी आवश्यक पायाभूत तांत्रिक बाबतची दुरवस्था अधोरेखित केलेली आहे.

    परीक्षाच नकोत या मनोभूमिकेत असणारे मंत्री ,राज्य सरकारला न्यायालयाच्या रेट्यामुळे परीक्षा घेणे भाग पडलेले आहे. या नकारात्मक पार्श्वभूमीवर विद्यापीठांच्या अंतिम वर्षाच्या परीक्षांची अवस्था "नकटीच्या लग्नाला सतराशे विघ्न" अशी होताना दिसते आहे.
 
   सर्वात महत्वाचा मुद्दा हा आहे की, बारावीच्या विद्यार्थ्यांना सीईटी,  नीट ची परीक्षा  महाविद्यालयात जाऊन देणे शक्य होत असेल तर अंतिम वर्षाच्या विद्यार्थ्यांना महाविद्यालयात जात   परीक्षा देण्यात अडचण का? आपल्याकडे ऑनलाईन परीक्षेसाठी आवश्यक सक्षम टेक्नॉलॉजी/ इन्फ्रास्ट्रक्चर परिपूर्ण नसताना राज्य सरकार, मंत्री महोदय ऑनलाईन परीक्षेचा अट्टाहास कशासाठी धरत आहेत? विद्यापीठाचे कुलगुरू वास्तवतेचे भान असताना अशा ऑनलाईन परीक्षांच्या दिवास्वप्नास मुक्त मूकसंमती का देत आहेत? कुलगुरूंच्या बोटचेप्या धोरणामुळे राज्यातील लाखो विद्यार्थ्यांचे शैक्षणिक भवितव्य टांगणीला लागलेले आहे हे निश्चितच सुचिन्ह नाही.

     एकीकडे ऑनलाईन परीक्षा बाबत हा गोंधळ सुरू असताना दुसरीकडे  शालेय पातळीवर ऑनलाईन शिक्षणाच्या बाबतीत देखील विदारक चित्र सर्वत्र दिसते आहे. ऑनलाईन शिक्षण प्रक्रियेत भेडसावणाऱ्या विविध प्रकारच्या तांत्रिक अडचणीमुळे "शाळा बंद, शिक्षण चालू" हा उपक्रम सरकारी अफवा ठरतो आहे. कुठल्याही भारतीय सरकारी योजनेचे वैशिष्ट्य म्हणजे टोकाची विसंगती. ही विसंगती म्हणजे कागदावर शंभर टक्के यशस्वी असणारी योजना प्रत्यक्ष फिल्डवर मात्र तितकीशी यशस्वी नसते. भारतीय यंत्रणा कागदावर व कागदावरील नियोजनात नेहमीच उत्तम असतात परंतु प्रत्यक्ष अंमलबजावणीच्या पातळीवर मात्र बहुतांश वेळेला नापास ठरतात हा आजवरचा अनुभव आहे.याची १००% टक्के अनुभूती देणारा सध्याची योजना म्हणजे " शाळा बंद, पण शिक्षण चालू ही सरकारची योजना...

शाळा बंद , शिक्षण चालू : सरकारी अफवा:


   ग्रामीण भागात "ऑनलाईन शिक्षण " योजनेचा पूर्ण बोजवारा उडालेला दिसतो.शहरी भागात ऑनलाइन शिक्षणाचा बोलबाला असला तरी ग्रामीण भागात मात्र बहुतांश ठिकाणी हे शिक्षण OUT OF RANGE असल्याचे निदर्शनास येते आहे. केवळ १० टक्के शाळा अशा आहेत की त्यांनी अतिशय मनापासून व प्रामाणिकपणे ऑनलाइन शिक्षण ही संकल्पना राबवली आहे. ती राबवण्यासाठी अथक परिश्रम घेतलेले दिसत आहेत. बाकी बहुतांश शाळांच्या बाबत मात्र " नाव मोठे लक्षण खोटे "अशी अवस्था आहे.

   अनेक शहरांमध्ये देखील 'ऑनलाइन शिक्षण '  संकल्पना 'विडंबन स्वरूपात' राबवली जात असल्याचे दिसत आहे. 
 ऑनलाईन शिक्षणाच्या नावाखाली अनेक शाळा केवळ व्हिडिओ विद्यार्थ्यांना पाठवत आहेत. त्यात जिवंतपणा नसल्यामुळे पालक विद्यार्थी अशा शिक्षणाकडे गांभीर्याने पाहताना दिसत नाहीत.
    ग्रामीण भागातील शाळामध्ये  ऑनलाइन शिक्षण ही केवळ एक "अफवा" ठरत आहे.अगदी तालुका पातळीवर शाळादेखील आठवड्यातून एखाद्या विषयाचा एखाद-दुसरा व्हिडिओ , एखादा दुसरा स्वाध्याय पाठवून "ऑनलाईन शिक्षणाच्या सोपस्कार" पार पाडताना दिसत आहेत. एकुणातच ग्रामीण भागातील शाळांमधील ऑनलाईन शिक्षणाचे स्वरूप दर्जा व्याप्ती लक्षात घेता हे निश्चितपणे म्हणता येईल की ऑनलाईन शिक्षण ही सरकारने, शाळांनी विद्यार्थ्यांची केलेली निव्वळ फसवणूक आहे. 


दहा वीस टक्के शिक्षक वगळता अन्य शिक्षकांमध्ये टेक्नॉलॉजी वापराबाबत अज्ञान असल्यामुळे , सरकार तर्फे
शिक्षक प्रशिक्षणाचा अभाव, पालकांच्या आर्थिक स्थितीमुळे स्मार्टफोन ची कमतरता व डेटा रिचार्ज ची वानवा , नेटवर्कमध्ये अडथळा अशा विविध कारणांमुळे एकूणातच ऑनलाईन शिक्षणाचा मार्ग अत्यंत खडतर ठरताना दिसत आहे.

 प्रत्यक्ष स्थिती अतिशय विदारक असली तरी कागदावर ती मात्र सर्वकाही OK ...OK असल्याचे शिक्षण विभाग सांगत आहे आणि त्यामुळेच ऑनलाईन शिक्षण ही पालकांची विद्यार्थ्यांची व एकूणातच शिक्षण व्यवस्थेची सर्वात मोठी दिशाभूल ठरत आहे असे म्हटले तर  अतिशयोक्तीचे ठरणार नाही


टीव्ही चॅनल च्या माध्यमातून सर्वांपर्यंत शिक्षण उपक्रम राबवावा: 

     व्यक्ती समाज राष्ट्राच्या उन्नतीत शिक्षणाचे महत्त्व लक्षात घेत सरकारने टाळेबंदीच्या काळात  सर्वांपर्यंत पोहोचण्यासाठी टीव्ही चॅनल या सर्वव्यापी माध्यमाचा वापर करून घ्यायला हवा होता.
खरे तर सरकारने करोनाची व्याप्ती  लक्षात घेत तातडीने संपूर्ण राज्यासाठी,  देशासाठी Education Dedicated टीव्ही चॅनल सुरू करायला हवा होता. त्या विषयातील तज्ञ मंडळी च्या माध्यमातून त्या त्या विषया च्या तासिका सुरू करायला हव्या होत्या. किमान आता तरी सरकारने TV वर तातडीने Education Channel सुरु करावेत. 

   सर्वांना खुश करण्यासाठी सरकार वर्षा अखेरीस सर्व मुलांना पुढील वर्गात ढकलण्याचा निर्णय घेईल व राज्यातील विद्यार्थ्यावर फार मोठे उपकार केल्याचे भासवेल. पण असा निर्णय हा संपूर्ण एका पिढीला बरबाद करणार्‍या निर्णय ठरू शकते कारण केवळ पास होणं हा शिक्षणाचा उद्देश नसून त्या त्या विषयातील संकल्पना , अवगत करणे हा असतो.एखाद्या वर्गातील त्या त्या विषयाच्या संकल्पना नीट न अवगत झाल्यास विषयातील रुची कमी होऊन भविष्यात त्या विद्यार्थ्यांचा शैक्षणिक प्रवास खडतर होऊ शकतो.


जानेवारी ते डिसेंबर अशी शैक्षणिक वर्षाची पुनर्रचना सर्वोत्तम पर्याय: 

     शैक्षणिक नुकसान टाळण्यासाठी सरकार समोरील अन्य एक पर्याय उपलब्ध आहे तो म्हणजे जानेवारी ते डिसेंबर  अशी शैक्षणिक वर्षाची पुनर्रचना करणे.
     या लेख संवादातून शिक्षण विभाग, शिक्षण क्षेत्राचे हितचिंतक, तज्ञ मंडळी व राज्य -केंद्र सरकार ला विनंती आहे की, शिक्षण नाला सर्वोच्च प्राधान्य देत शिक्षणाची घडी विसकटणार नाही या दृष्टीने तातडीने  उपाययोजना कराव्यात.  शिक्षण क्षेत्राची दिशाभूल , फसवणूक ही राज्य,  देशाला अनेक वर्ष मागे नेणारी ठरू शकते हे ध्यानात घेत शिक्षणा विषयी गांभीर्यता सरकारने दाखवायला हवी.

सुधीर  लक्ष्मीकांत दाणी, ९८६९२२६२७२